Nieuwe pagina 1

Biographical notes

Cardinal Joseph Ratzinger, Prefect of Congregation for the Doctrine of the Faith , President of the Pontifical Biblical Commission and International Theological Commission, Dean of the College of Cardinals, was born on 16 April 1927 in Marktl am Inn, Germany. He was ordained a priest on 29 June 1951.

His father, a police officer, came from a traditional family of farmers from Lower Baviera. He spent his adolescent years in Traunstein, and was called into the auxiliary anti-aircraft service in the last months of World War II. From 1946 to 1951, the year in which he was ordained a priest and began to teach, he studied philosophy and theology at the University of Munich and at the higher school in Freising. In 1953 he obtained a doctorate in theology with a thesis entitled: "The People and House of God in St. Augustine’s doctrine of the Church". Four years later, he qualified as a university teacher. He then taught dogma and fundamental theology at the higher school of philosophy and theology of Freising, then in Bonn from 1959 to 1969, Münster from 1963 to 1966, Tubinga from 1966 to 1969. From 1969, he was a professor of dogmatic theology and of the history of dogma at the University of Regensburg and Vice President of the same university.

Already in 1962 he was well known when, at the age of 35, he became a consultor at Vatican Council II, of the Archbishop of Cologne, Cardinal Joseph Frings. Among his numerous publications, a particular post belongs to the ‘Introduction to Christianity’, a collection of university lessons on the profession of apostolic faith, published in 1968; Dogma and revelation, an anthology of essays, sermons and reflections dedicated to the pastoral ministry, published in 1973.

In March 1977, Paul VI elected him Archbishop of Munich and Freising and on 28 May 1977 he was consecrated, the first diocesan priest after 80 years to take over the pastoral ministry of this large Bavarian diocese.

Created and proclaimed Cardinal by Paul VI in the consistory of 27 June 1977, of the Titles of the Suburbicarian Church of Velletri-Segni (5 April 1993) and Suburbicarian Church of Ostia (30 November 2002).

On 25 November 1981 he was nominated by John Paul II Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith; President of the Biblical Commission and of the Pontifical International Theological Commission.

Relator of the 5th General Assembly of the Synod of Bishops (1980).

President Delegate to the 6th Synodal Assembly (1983).

Elected Vice Dean of the College of Cardinals, 6 November 1998. On 30 November 2002, the Holy Father approved the election, by the order of cardinal bishops, as Dean of the College of Cardinals.

President of the Commission for the Preparation of the Catechism of the Catholic Church, and after 6 years of work (1986-92) he presented the New Catechism to the Holy Father.

Laurea honoris causa in jurisprudence from the Libera Università Maria Santissima Assunta, 10 November 1999.

Honorary member of the Pontifical Academy of Sciences, 13 November 2000.

Curial Membership:

Secretariat of State (second section)

Oriental Churches, Divine Worship and Discipline of the Sacraments, Bishops, Evangelization of Peoples, Catholic Education (congregations)

Christian Unity (council)

Latin America, Ecclesia Dei (commissions)

De paus en de Hitlerjugend: Ratzinger moest wel

Gepubliceerd op woensdag 20 april 2005

BERLIJN (ANP) - De jonge Joseph Ratzinger kon in 1941 niet anders dan zich aansluiten bij de Hitlerjugend, de nationaal-socialistische jeugdbeweging. ,,Dat mag niet tegen hem gebruikt worden. Iedereen moest toen lid worden'', zei de Duitse historicus Wolfgang Wippermann woensdag.

In zijn memoires en gesprekken met de journalist Peter Seewald heeft Ratzinger verteld dat hij zich tegen zijn zin bij de Hitlerjugend aanmeldde in de tijd dat hij op het kleinseminarie zat. Hij voerde onder meer aan dat alleen jongeren die bij de Hitlerjugend hoorden, korting op het lesgeld kregen.

,,Wie geen lid werd, ontdekte dat het leven op school moeilijk werd'', zei Wippermann, hoogleraar hedendaagse geschiedenis aan de Vrije Universiteit Berlijn. Zo moesten weigeraars straf ondergaan of kwamen ze niet in aanmerking voor een vervolgopleiding of een stageplaats.

Duitse luchtafweer

Met de andere priesterstudenten op het kleinseminarie werd Ratzinger in 1943 ingedeeld bij de Duitse luchtafweer. In 1944, toen hij de dienstplichtige leeftijd had bereikt, belandde hij in een detachement onder het commando van ,,fanatieke ideologen die ons terroriseerden'', herinnerde hij zich.

In november van dat jaar onderging Ratzinger de basistraining bij de Duitse infanterie, maar door ziekte moest hij de zwaarste onderdelen aan zich voorbij laten gaan. Toen de geallieerde troepen steeds dichterbij kwamen, deserteerde Ratzinger en keerde hij terug naar Traunstein, waar het seminarie stond.

De Amerikaanse militairen gebruikten zijn huis later als hun hoofdkwartier. Als Duits soldaat bracht hij korte tijd in een krijgsgevangenenkamp door. In juni 1945 werd hij vrijgelaten.